« İŞÇİ ALACAKLARI   - Fazla Mesai Ücretinin Aylık Sabit Ücret İçinde Ödenebileceği

İŞ AKDİNDE AYLIK BRÜT ÜCRETİN İÇİNDE FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETLERİNİN DE BULUNDUĞU KURALI

T.C.

YARGITAY

9. HUKUK DAİRESİ

E. 2005/38226

K. 2006/6560

T. 14.3.2006

• FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETİ ( Yılda 90 Gün ve 270 Saate Kadar Yasal Fazla Çalışma Ücretinin Aylık Sabit Ücretin İçinde Ödenebileceği - İş Sözleşmesindeki Bu Hükme Değer Verilmesi Gereği )

• İŞ AKDİNDE AYLIK BRÜT ÜCRETİN İÇİNDE FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETLERİNİN DE BULUNDUĞU KURALI ( Bu Hükme Değer Verilmesi Gereği - Yılda 90 Gün ve 270 Saate Kadar Yasal Fazla Çalışma Ücretinin Aylık Sabit Ücretin İçinde Ödenebileceği )

• AYLIK BRÜT ÜCRETİN İÇİNDE FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETLERİNİN DE BULUNDUĞU KURALI ( Yılda 90 Gün ve 270 Saate Kadar Yasal Fazla Çalışma Ücretinin Aylık Sabit Ücretin İçinde Ödenebileceği - Bu Hükme Değer Verilmesi Gereği )

• KARŞI DAVA ( Her İki İstek de Ayrı Ayrı Davalara Konu Olduğuna Göre Takas Mahsup İşlemi Yapılarak Reddine Karar Verilmesinin Hatalı Olduğu )

4857/m.41

ÖZET : 1- Taraflar arasında imzalanmış olan iş sözleşmesinde aylık bürüt ücretin içinde fazla çalışma ücretlerinin de bulunduğuna dair kurala yer verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda anılan hüküm değerlendirmeye alınmamıştır. Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre, yılda 90 gün ve 270 saate kadar yasal fazla çalışma ücretlerinin aylık sabit ücretin içinde ödenmesi olanaklıdır. Taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinin anılan hükmüne değer verilmeli ve buna göre fazla çalışma alacağı yönünden hesaplama yapılmalıdır.

2- Davalı işveren işçiye karşı açmış olduğu karşı davada ihbar tazminatının fazla ödendiğinden bahisle fazla ödenen kısmın iadesini talep etmiştir. Bilirkişi raporunda işverenin 703.896.387.-TL’yi fazla ödemiş olduğu belirlenmiştir. Mahkemece söz konusu tutar, asıl davaya konu olan davacı işçinin hak kazandığı fazla çalışma ücretlerinden indirilmek suretiyle sonuca gidilmiştir. Bunun sonucu olarak da karşı davanın reddine karar verilmiştir. Belirtmek gerekir ki, her iki istek de ayrı ayrı davalara konu olduğuna göre takas mahsup işlemi yapılması doğru değildir. Buna göre karşı davanın reddine karar verilmesi de hatalıdır.

DAVA : Davacı, ihbar, kıdem, kötüniyet, maddi manevi tazminat, izin, fazla çalışma alacaklarının; karşı davacı ise fazla ödenen ihbar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Yerel mahkeme, asıl davayı kısmen hüküm altına almış, karşı davayı reddetmiştir.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : 1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2. Taraflar arasında imzalanmış olan iş sözleşmesinin 5. maddesinde aylık bürüt ücretin içinde fazla çalışma ücretlerinin de bulunduğuna dair kurala yer verilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda anılan hüküm değerlendirmeye alınmamıştır. Dairemizin kararlılık kazanmış olan uygulamasına göre, yılda 90 gün ve 270 saate kadar yasal fazla çalışma ücretlerinin aylık sabit ücretin içinde ödenmesi olanaklıdır. Taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinin anılan hükmüne değer verilmeli ve buna göre fazla çalışma alacağı yönünden hesaplama yapılmalıdır.

3. Davalı işveren işçiye karşı açmış olduğu karşı davada ihbar tazminatının fazla ödendiğinden bahisle fazla ödenen kısmın iadesini talep etmiştir. Bilirkişi raporunda işverenin 703.896.387.-TL’yi fazla ödemiş olduğu belirlenmiştir. Mahkemece söz konusu tutar, asıl davaya konu olan davacı işçinin hak kazandığı fazla çalışma ücretlerinden indirilmek suretiyle sonuca gidilmiştir. Bunun sonucu olarak da karşı davanın reddine karar verilmiştir. Belirtmek gerekir ki, her iki istek de ayrı ayrı davalara konu olduğuna göre takas mahsup işlemi yapılması doğru değildir. Buna göre karşı davanın reddine karar verilmesi de hatalı olup ayrı bir bozma nedenidir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.03.2006 gününde oybirliği ile karar verildi.