« İŞÇİ ALACAKLARI - İşçi Cezai Şart
T.C.
YARGITAY
9. HUKUK DAİRESİ
E. 1997/7529
K. 1997/10660
T. 3.6.1997
• İŞ AKDİ ( İşçi Aleyhine Öngörülen Tek Taraflı Cezai Şartın Geçersizliği )
• CEZAİ ŞARTIN GEÇERSİZLİĞİ ( İşçi Aleyhine Öngörülen Tek Taraflı )
818/m.158
1475/m.13
ÖZET : Tek taraflı olarak, yalnız işçi aleyhine öngörülen cezai şart geçerli olmayacağından, özel okulda çalışmak için sözleşme imzalayan öğretmen aleyhine konulan tek taraflı cezai şart isteğinin reddi gerekir.
DAVA : Davacı, protokol gereği tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalının temyizine gelince;
Davalı; resmi bir okulda öğretmenlik görevini ifa ederken, özel okul sahibi davacı ile müteakip ders yılı için beş yıllık yazılı bir sözleşme düzenlemiş, ancak ders yılı başlamadan 7.6.1996 tarihli ihtar ile bu sözleşmeyi feshettiğini açıklamıştır. Sözleşme içeriği incelendiğinde, aylık ücretle ilgili bir kurala yer verilmediği görülmektedir.
Öte yandan, yine taraflar arasında 8 maddelik bir protokol düzenlenmiş olup, bu protokolün 5. maddesinde; davalının okuldan emekliliğini istememesi yada emekli olduğu halde davacıya ait okulda görev kabul etmemesi halinde 1.000.000.000 TL. tazminatı ödemeyi kabul edeceği öngörülmüştür. Protokolde cezai şart, tek taraflı olarak hüküm altına alınmıştır. Davacı şirket bu hükme dayanarak 1.000.000.000 lira cezai şartın tahsili isteği ile bu davayı açmıştır.
Dairemizin kararlılık kazanmış uygulamasına göre, tek taraflı olarak yalnız işçi aleyhine öngörülen cezai şart geçerli kabul edilemez. Buna göre cezai şart isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle ( BOZULMASINA ), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 3.6.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.